Tüh...
Hangi ara büyüdüm
Hangi zamanda vazgeçtim bebeklerimden Ne zaman da kadın oldum ben. Daha hayellerim vardı oysa. Kaç doğum günü bilmem Zorla üfledim mumlarımı. Kaç kez saklandım masanın altına Büyümek istemiyorum zorla mıydı ! Ne de güzel dünya uzaktı bana Ve palyaçoca konuşan insanlarım vardı. Şekerleme kutularından evim Ne ara atılmıştı çöpe.. Büyümedim işte daha ! Kaybetmedim çocukluğumu. En derinde en gizlimde. Hala masumiyetimde saklı rüyalarım. |