Köşe başı sevdalarım olmadı hiç,
Ya en kuytudaydım, ya en ücrada.
Çağırın gelsin derdim önce,
Sonra, çağırsamda gelmeyecek bilirdim.

Yalnızlık kapatsada gözkapaklarımı,
Olmayacak bir aşağılık hissiyle uyanırdım uykudan.
gözlerimde utangaç çapaklar,
Yıkasamda geçmeyecek bilirdim.

Buhranlı ve vuslatlıydı belkide,
Git desem hani, gidecek.
Ağlardı gözlerim korkudan,
Gideceğinden korkardım,
Fakat gidecekti bilirdim.

Kadehlerimmiydi bilmiyorum,
Yudumlasam olmayacak,
İçmesem, dursam, ziyan olacak.
İçsem kahırdan öleceğim, bilirdim.

Kaçaktı, yasaktı!
Adı gibiydi yani, gecelerimin ışığıydı.
Can’dı o,
Ama o ışık sönecek, can gidecek bilirdim.

Bilirdim işte,
bile bile lades olurmu insan,
Olmalı, olacak.
Çok üzüleceğim ama olsun.
Aşk için üzülmeli insan
Bilirdim...

AYAZ BARAN
(19.11.2011)