Hiç SessizSaçımdaki gümüş teller Bana memleketimdeki masalı hatırlatır Babasının kızını gümüş köşkte saklamasını İyi de benim babam yok ki Beni köşkede koymadı Aradan bunca zaman geçti Hiç aramadı, sormadı Ağladığım da susturup Düştüğüm de dizlerimi silip kaldırmadı Babacığım dediğimde ses vermedi Rüyama da hiç girmedi Babam beni hiç mi sevmedi ? Mezuniyetime bile gelmedi Öğretmen olduğumu görmedi Beyaz gelinliğimle çıkarken alnımdan öpmedi Mutluluk ve mutsuzluklarımı bilmedi Çaresizliğime çare bulmadı Ben debelenirken elimi tutmadı Bana yapılanlardan hiç haberi olmadı Koştum, ulaştım babama Anlattım anlattım. Babam diye bağırdım Ama babam bana cevap vermedi O çam ağacının altında Üstünde çiçekler, güller bir dolu Hiç sessiz Saçımdaki gümüşleri sevmedi Uzun bir zaman babamın gittiğini,kimselere söylemedim. Arkadaşlarımın babası gelince, kapıyı kapatır, sıkı sıkı sarılırdım anneciğime, içim den geçenleri Menekşe Gözlüm anlarmıy dı bilmiyorum, saçımı okşar, koklar dı sadece. Nazlım bahçeye gidip, işmimizi yapalım der, beni dışarı çıkarırdı. Yanın da unuturdum her şeyi. Anneciğim benim her şeyim di, annem, babam, abim, ablam, arkadaşım.. Şubat’ ın en son gününü hiç sevmiyorum!!! Babam o gün temelli gitmiş, şubatın son günü beni babasız bırakmış, cennetten bakıyorsun bana biliyorum. EL FATİHA . Rahat uyu,ruhun şad olsun.. Nazlıgelin |
saygılarımla