BABAMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Babam ben ilkokul 4. sınıfta iken vefat etti. O gün 8 kardeş babasız kalmıştık. Hayatta kalabilmek için çok mücadeleler verdik. Öğretmen okulunda okurken yaz tatillerinde annemin yaptığı pastaları satar, evin masrafını ve kendi harçlığımı çıkarırdım. Çok zor günler geçirmiştim. Bu şiir belki bunları tam anlamıyla anlatmıyor ama yine de o günlere ait kırıntıları aksettirmektedir.
-Paslanmış Şiirler-
Henüz on yaşına yeni girmiştim Kırdın bir öğlende belimi babam Gözümde dağ idin, yıkılmaz idin Bıraktın boşluğa elimi babam Gül idim çevremi sardı dikenler Koymadı güleyim zehir ekenler Geldiler bir zaman adın çekenler Kırdılar gövdemi dalımı babam Göremedim doğru dürüst yüzünü Duyamadım "OĞLUM" diyen sözünü İsterdim süreyim senin izini Kesti vefasızlar yolumu babam Çok acıları gördüm çok ta dert çektim Bazen nefret ettim bazen de bıktım Sonunda sabrettim hep çile ektim İyi ki görmedin halımı babam Bazen neşelenip çoşup çağladım Bazen tenhalara gidip ağladım Bazende yüreğimi yakıp dağladım Silmedi kimseler selimi babam Çok şükür büyüdüm geldim bugüne Feryadım yükseldi vardı engine Gönlümüz yine de çıktı zengine Keşke görse idin çulumu babam Selahattin KOŞAR |
saygılarımla...