MAVİ GÖK ALTINDA YEŞİL ERCİŞ'İMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yeşilliği, bol suyu, verimli toprakları, doğal güzelliği ve tükenmeyen bereketiyle güzel bir yurt köşesi olan Erciş, Doğu Anadolu Bölgesi’nin en eski yerleşim yerlerinden biridir. Van ilinin en verimli ovası olan Erciş Ovası üzerinde kurulmuştur. Doğusunda Van ilinin Muradiye, batısında Bitlis ilinin Adilcevaz ve Ağrı ilinin Patnos, kuzeyinde yine Ağrı ilinin Hamur, Taşlıçay ve Diyadin ilçeleri, güneyinde ise Van Gölü bulunmaktadır.
Van ilinin kuzeyinde, gölün sahilinde bir şerit halinde uzanan ve sırtını kuzeyde yüksek dağ ve tepelere yaslamış Erciş’te, her mevsim ayrı bir güzellikte yaşanır. Gölden içerilere gidildikçe çeşitli meyveleri yetiştiren bahçeleri, diz boyu yükselen ekin tarlaları ve kavak ağaçlarıyla yeşilin her tonu gözler önüne serilir. Bu yüzden Erciş adı, çevrede “Yeşil Erciş” olarak söylenir. 13. yüzyılda ünlü ticaret yolunun geçtiği Erciş’in, bugün de doğunun batıya açılan kapısı olması buraya ayrı bir önem kazandırmıştır. İran’dan Ortadoğu ilkelerine giden transit yol buradan geçmektedir. Erciş- Ağrı, Erciş- Bitlis ve Erciş- Van karayoluyla yurdumuzun her tarafına gidilmektedir. Yollarının tümü asfalttır. Van Gölü’nden 3 kilometre içeride, 25 metre yükseklikte kurulmuş olan Erciş’in yüzölçümü 2115 kilometrekare, denizden yüksekliği 1750 metre, Van’a uzaklığı ise 100 kilometredir. 2 beldesi, 13 mahallesi, 84 köyü, 36 mezrası bulunmaktadır. 2007 yılında yapılan adrese dayalı nüfus sayımına göre merkez nüfusu 77.464, köyleri 74. 737, toplam nüfusu ise 152.201’dir. Geçmişte olduğu gibi bugün de çevre il ve ilçelerden yoğun şekilde göç almaktadır. 23 Ekim 2011 depreminde bir çok insan kayıbı olmuş, bir çok katlı bina yıkılmıştır. Yaralarını sarmakla uğraşmaktadır.
-Paslanmış Şiirler-
Bağına, dağına, suyuna kurban, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Vatana can veren soyuna kurban, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Kanlarla sulanmış bütün her yeri, Uğruna can vermiş kadını, eri, Bize mekân olmuş yıllardan beri, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Bir Nisan sabahı düşman sınırda, Kovuldu bir daha dönmedi yurda, Tarihe bir destan yazıldı burda Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Canlı bir tarihtir her taşı O’nun, Bir güzel yöresi şanlı yurdumun, Türk’e armağanı OĞUZ boyunun, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Bütün her yerinde ecdattan izler, Her karış toprağı bir ma’na gizler, Çevrede ün yapmış üstünde gözler, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. ERCİŞ, Van ilinin şirin ilçesi, Türk’ün öz yuvası eski beldesi, Bir gül bahçesidir her bir köşesi, Mavi gök altında YEŞİL ERCİŞ’İM. Selahattin KOŞAR- 1979 |
Buda benden olsun Erciş e Van a
Selam olsun tüm halkıma
Yüreğinin sesi daim olsun diliyorum
Nazar mı değdi şu Erciş’e Van’a
Dağıldı yuvamız döndük virana
Selam olsun bizden Anadolu’ya
Çaresiz perişan kaldık burada
Minnetimiz yoktur mala servete
Yeter ki muhtaç olmayalım namerde
Dileriz ki başınıza gelmeye
Evsiz barksız yuvasız kaldık burada
Beş nüfus bir aile kuru çadırda
Kimisi kundakta kimisi kucakta
Yaşlı ana baba yatıyor hasta
Aç sefil perişan donduk burada
Gülmek bize hayal imiş düş imiş
Soğuktur çadırlar yavrum üşümüş
Milletimiz derde derman imiş
Anadolu ya hayran olduk burada
Öğretmenimiz öldü bilmem nereli
Bilgi kaynağımız ilim sahibi
Yıkıldı binası çalmıyor zili
Okulsuz kitapsız kaldık burada
Muhabirler gelmişti acımızı
Haber verip halka beyan etmeye
Kader mi demeli kurban vermeye
Habersiz ucarsız kaldık burada
Biliriz ki gene aynı olacak
Birileri çıkıp nutuk atacak
Sardık yaraları tamam diyecek
Çok duyduk bu lafı kanmayız daha