gölgeleri silen adamşu viranede duran adam yatık gün gölgeleri düşecek aman ha mey’inin rengi değişecek hemen,yudumla şarabından yaşıyorsun farkına varılmadan aldırma şimdiye kadarki kelamların birikti arş’ın göbeğinde tüm aşklar orada kilitli kim çözer ki mealini sana sorulmadan ne küsersin ne darılır göüslerinde uyursun nice dilberlerin herkes devasa telaş içinde daim gülersin varacağımız yerler, ezberindedir senin şimdi dible dem’ini eğimi bitti gölgelerin kasım |
Sevgili şairin şiirini hangi geleneğin üzerine inşa etmekte olduğuna baktım.
-Ki bu çok kez istemdışıdır-
Özneleri hayatın varoşlarından çekip çıkararak, revize etme eğilimi baskındı.
Bu tespit şuna işaret etmekte, ama biraz :)
Kırl ile şehirleşmenin gerdiği özümseme sendromunun, minimal atraksiyonlarla çok yeni bir çağa
tercüme edebilme deneyimleri kazanmaktadır şiirimiz.
Arada kalan ilk kuşaktı belki de Orhan Veli,, güzel uyusun...
Sevgilerimle