Son Liman
Çekilmez kahrimi çektin yillar boyu
Benimle agladin, benimle güldün Kuru ekmegimdi Fakir yatagimdi Bitmez çilemdi benimle paylaştigin Nice günler dert ortagimdin benim Omuzlarina dayayip yorgun başimi Az mi agladim hiçkira hiçkira Az mi sildin seven ellerinle gözyaşimi Kimi gün dostum oldun en vefali Koşarak geldim sana Teselliyi, umudu sende buldum Doyulmaz aşimdin akşamlari Bardagimda su, soframda ekmektin Ve her sabah anasiydin çocuklarimin Kollarin evimizin temeli Saçlarin süpürgesiydi Ben bu yere seninle vardim Bu iyiligin, güzelligin son çizgisine Kederleri sevinçleri seninle yaşadim Seninle baktim bu çirkin dünyaya uzaktan Sendin bütün firtinalarda Sigindigim o tek liman Sonsuz karanligimda tek işiktin Sönmeyen ateşimdin karli daglarda Çölümde fişkiran bir pinardin serin Ne zaman yitirsem bütün umutlarimi Bana hayatin kapilarin açardi ellerin Sevenim benim, ak saçlim, küçük melegim Sen benim can yoldaşim oldugun kadar Kadinimsin, anamsin, bacimsin Ver öpeyim vefali ellerini Sen benim şerefimsin , inancimsin |