YİTİK BAHAR
Hayat , kar altında kalan bahar
Çiçekleri üzerinde ölüyor en bereketli ağaçlar Üretkenlik dört duvar arasında Kar yağıyor bahar dallarına Üç bin yıllık hayatın bilgesi Sevene acı veren , bedeni bal ülke Işıklarının ardından solup gidiyor insanlar Kar yağıyor güneşli kirpiklerine Yalnız sevda ve kocalma hüznünü yakıştıran ozan Karşında bir sigara içip ölebilirdik İlk sen mi soldun böyle uzak toprağından Karadeniz’de yatanlar , adları yitik Boyna dolanan kent , Magosa Kalesi Hepsi sayılsa tüm bir tarih mi Hayat , kar altında kalan bahar çiçekleri Yazın tek tük meyva dallarda Kim doyacak , kim doyuracak |