SON DÜNYA SAVAŞI
Sığınaklara indirelim kuşları
Ne ciğerlerinin dayanabileceği gökyüzü Ne içebilecekleri bir yudum su kaldı Sığınaklara indirelim balıkları Kurşuni gövdeleri kurşunlaşmadan Sığınaklara indirelim ağaçları Cevizleri, çınarları, servileri üzerindeki sincaplara dokunmadan Arı bakışını çocukluğun indirmeliyiz sığınağa kirli bir kâğıt para gibi buruşmadan elinde hayatın Ucu işlemeli mendili, kavun kokusunu Yumuşaklığını bir dere yatağının Penceredeki hanımelini Zor günlerde alnımıza konan o eli Sığınağa indirelim Dünyayı |