KARA KIŞ
Asma bahçelerde hurma rakıları yok
Ne bir çiçek taraçalarda Ne bir yudum su --Uydu fotoğraflarında ağlayan insanlar görülür mü? Yanık kokuları köreltmiş burunlarını Dilleri kurumuş mart kedilerinin. Şafakla gelen ölüm kuşları Bırakıyor toprağa tohumlarını. --Radarlar görür mü yanan badem ağaçlarını? Can Yücel alkolle yüreğini bombalar her gece Güler yoksa sütsüz kalır şiir yavruları. Binlerce kez yakılan kentler Her kuşakta örselenen kişilikler Yıkılmamayı öğrenirler bir gün. Bombalar altında da gelir bahar Kara yağmurun çiçekleri de kara açar |