Para
- Para! ... dedim.
Kınından sıyrıldı paslanmış hançer İpek oldu. - Para! ... dedim. Yelesini yoldu bütün aslanlar Köpek oldu. - Para! ... dedim. Şeklini unuttu yuvarlak dünya Dört köşe oldu. - Para! ... dedim. Yaldızını döktü altın sürahi Bir şişe oldu. - Para! ... dedim. Namusuyla beraber soyundu kadın Fahişe oldu. - Para! ... dedim. Suratlar değişti, fikir değişti. Öfkeler neş’e oldu. - Para! ... dedim. “Geber, Kahrol! ” diyen küflü dudaklar “Yaşa! ... Çok Yaşa! ...” oldu. *(D-1929-Ö-10.10.1995) Mekanın cennet olsun büyük usta..(G.Ş.G) |