Hep
Hepinizden dâvâcıyım insanlar!
Menekşe dallarında kalmış umutlarınız. Gözleriniz arzuların cennetinde. Hâlâ yabanî güller açar çalılıklarda Hâlâ paslı düşüncelerinizde bahar Hepinizden dâvâcıyım insanlar! Ayrı ayrı madenlerden yoğrulmuştunuz. Çeliktiniz, demirdiniz işlenmemiş. Bereketli sofralarda bakırdınız. Antenler germiştim beyninize Tellerimi teker teker kırdınız Hepinizden dâvâcıyım insanlar! Gözlerinizden dâvâcıyım insanlar! Her biriniz başka türlü Bakar-kördünüz. Bir gölge yanında bin ışık vardı, Siz yalnız gölgeleri gördünüz. Gözlerinizden dâvâcıyım insanlar! Başınızdan şikâyetçiyim insanlar! Başınızı bazen bir paket sigaraya Bazen bir ekmek parasına sattınız. Doğmamış torunlarınız size küfretti, Sevdiniz, aldattınız. Başınızdan dâvâcıyım insanlar! Dilinizden dâvâcıyım insanlar! Diliniz ki, Tanrı’yı inkâra cür’et edebilecek kadar hür Bugün göklere çıkardığını Yarın yerlerde süründürür. Dilinizden dâvâcıyım insanlar! Ellerinizden şikâyetçiyim insanlar! Rezalete madalya Fazilete kelepçe takan, Tetiği istinat noktasına getirip Parmaklarımı dostça sıkan Ellerinizden dâvâcıyım insanlar! Ne yazarsa yazsın kara kitaplar, Özgür kişilerin anayasası, Uzun sözün kısası Hepinizden dâvâcıyım insanlar! |