Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bu Şehrin Işıkları
Şemsi Belli
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · okunma
Bu Şehrin Işıkları
Şehrin bütün pencereleri yandı
Sofralar kurulmuştur her evde şimdi, Sofralar ki, insanlar oturur yığın yığın Sofralar ki, çatal-kaşık sesleri dolu... Şehrin bütün pencereleri yandı Herkes kendi kaderini yaşar yeniden. Ben de kendi kaderimi yazarım... Işığı sönük küçük odamda... Anne diyebilen insanlar vardır. Yavrum diyebilen kadınlar dolaşır bu odalarda. Karanlıklar annem benim... Yavrusuyum gecelerin... Şehrin bütü pencereleri yandı... Kimi örgü örer... kimi fal bakar... Benim fakir evimin penceresinden Tanımadığım bir hayal bakar... ........................................ Anneler! okşamayın çocuğunuzu... Benim annem çok uzaklarda. İçimde bir damar koptu sanırım. Kapayın pencerelerinizi kardeş insanlar Neş’enizi kıskanırım... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu Şehrin Işıkları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.