EMÂNET
"Her ruh biraz göcebedir, her çadır sökülür yerinden zamanı geldiğinde"
Deniz-ce __________________________________________________ Ufak tefek şeylere üzme kendini sakın O gözlerine yazık, olur olmaz ağlama Kıyâmet belki uzak, belki gün kadar yakın Dünya gelip geçici, gel ona bel bağlama Yeşil hep yeşil kalmaz, her ağaç mutlak kurur Sonsuza dek atmaz ya, her yürek birgün durur. Onlar sana emânet, dünyâ malına kanma Gördün mü götüreni, cebi yok ki kefenin Ünmüş, şanmış, şöhretmiş, bunlar bakîdir sanma Sonsuza kadar sürmez nâmı hiçbir efenin Her eşyâ eskir birgün, her çiçek birgün solar Her akarsu mutlaka bir durgun suya dolar. Kazancın iyi olsa, yığsan parayı pulu Ne oldum deme sakın, yarınını da düşün Bu dünyâ bir imtihan, unutma Hakk’ın kulu! Sâdece ortasında yaşıyorsun bir düş’ün Herşeye hâkim Allah, hiç çıkarma serinden O birkez "kün" dedimi dağlar oynar yerinden. En son giyeceğimiz beş metre beyaz bezdir Her kılık kıyâfetin geçer o gün modası Katlar, köşkler geçici, bunu rûhuna sezdir Yalnızca bir tânedir her kabirin odası Mâneviyat gerçektir, maddî ne varsa yalan Amelimiz olacak bizden ahrete kalan. Bugünkü şiirinin giriş dizeleriyle bu şiire ilhâm olan sevgili Deniz-ce öğretmenime teşekkürler. Birhaziranikibinoniki/azönce. . |
Sonsuza dek atmaz ya, her yürek birgün durur.
Mükemmel şiirinde işte son nokta..Veciz söz değil veciz bir beyit.. Kalemine ve yüreğine sağlık dostum.