DÖNÜŞÜM
İnsan olmak zor iki gözüm.
Hele bu devirde sevda büyütmek. Geldiğim yere gidesim, Toprağa dönesim Ve bu kez ağaç olasım var. Evrim döngüsünde sıramı bekliyorum dört gözle. Yeniden doğmak Ve tekrar karış karış Seni aramak yerkürede Ve köklerimi köklerine sarmak... Belkide bu sefer üzüm oluruz. Kim bilir. Sana bakarak geçer ömrüm. Bir serçenin kursağını doldurmaya, Kararmaya veya aşk şarabı olmaya razıyım ben. Zamanın içinde bir anı daha paylaşmak değil mi mesele,,, C.KARAMAN |