)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-452-)(-)(-)(
************************************************************************
Bilir Rüzgar gibi yeryüzüne süzüldüm Rüzgar bilir beni bir de yel bilir Yağmur gibi peşpeşine düzüldüm Yağmur bilir beni bir de sel bilir Ferhat gibi dağdan suyum aşırdım Kamber gibi kazanımı taşırdım Kerem gibi çok yolumu şaşırdım Ateş bilir beni bir de kül bilir Garip gibi gurbet gurbet gezdirdi Derimi Nesimi gibi yüzdürdü Mecnun gibi beni candan bezdirdi Sahra bilir beni bir de çöl bilir Şerrafi der daldım derin göllere Destan etti beni düştüm dillere Mızrap gibi vurdum ince tellere Sazım bilir beni bir de tel bilir ****************** Aşık Şerrafi ****************** 1936-1997. Tokat’ın Gökdere köyünde doğdu. Asıl adı Şerafettin Korkmaz’dır. Okula gitme olanağı bulamadığı için okuma yazmayı kendi kendine öğrendi. 15 yaşına dek doğduğu köyde yaşayan Aşık Şerrafi, daha sonra ailesiyle Tokat’a yerleşti. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Aynı zamanda bağlama çalmayı öğrendi. Aşık Şerrafi’nin şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı. Birçok şiiri yazılmasına karşın sonraları yitip gittiğinden dolayı şu an az sayıda şiiri bulunmaktadır. ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-452-)(-)(-)( Sabah seherinde indim bağlara Bülbül bilir beni bir de gül bilir Yankılandı sesim vurdum dağlara Beller bilir beni bir de yol bilir Hasreti, özlemi boydan aşalı Görmedim bir aşık şen ve neşeli Bir yâr sevdasına düştüm düşeli Vaha bilir beni bir de çöl bilir Bir sevda dolanır devamlı serde Yârdan başka merhem yokmuş bu derde Sunam deyip çırpınırken sularda Derya bilir beni bir de göl bilir Veballerler yükledim her uçan kuşa Neylersin geldi aşk bu dertli başa Bakıpta yollara vurdukça döş’e Mevla bilir ben bir de kul bilir Alına yazılmış sevdayı çekmek N’idelim kadermiş yollara bakmak Neyime yetmiyor bir lokma ekmek Hasır bilir beni bir de çul bilir Saran yok kanıyor durmadan yara Duyan yok sesimi atsamda nâra Bahtımın rüzgarı eserken kara Siyah bilir beni bir de âl bilir Lüzumsuz boş kalmaz sensiz koca han Yeter bu Dünya’ya olduğun mihman Olurken haikakat gözünde üryan Omuz bilir beni bir de sal bilir Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
var olun sağ olun üstadım.Güzel dizelerinizi kutluyor
saygılar sunuyorum..