S E V G İ
Cümleye açıktır bu kutlu kapı
Nefeste âfiyet bulmaya geldim. Gönüller ehlinin yurdu bu yapı İzniniz olursa kalmaya geldim. Düşündüm: “Sen misin, var eden seni?” Düşündüm, doğada binbir deseni Düşündüm, yokluktan dolduğum beni Gururu yerlere çalmaya geldim. Marazî hayattan sağalmak için Mâneviyâtında yoğalmak için Huzûrda sorgusuz boğulmak için Nûrânî deryâna dalmaya geldim. Arayış bitmiyor dertlenen serde Düşünce yelkeni sonsuz seferde Sorumun yanıtı; bastığın yerde Havandan suyundan dolmaya geldim. İyi, güzel, doğru, erdemin aşı Hoşgörü, tevâzû, şefkat kumaşı Hülâsa senmişsin duygu nakkâşı Fırçanla ağlayıp, gülmeye geldim. Kökümden biç beni, öğütle öğüt Aşk elinde yoğur bezemi büyüt Çilende pişeyim benliğimden tüt Sofranda katığın olmaya geldim. Taş kalbe sızarsın; özünden çatlar Düşmanlık savuşur, hırs ise patlar! Ağrılar, sâdece sende rahatlar Terkibine canı salmaya geldim. Ne güzel söylemiş bizi var eden Âlemi olduran yegâne neden İzninle güç kudret kazanır beden Yunus’ça kadrini bilmeye geldim. Susuzluğu alır ocağın nârı Külüne kalırmış ateşin kârı Dinermiş âdemin dünyâ efkârı Derdinle dertlenip ölmeye geldim. 27.05.2012 17.17 29.05.2012 16.30 Salih ERDEM / AYDIN |
açılıma girsem, yorum diye...
Ama daha özlü, daha güzel anlatamam
şimdi, sevgi deyip, insan olma kararlılığını...
Kaleminize beğenim ve saygım ile Şair.