Uykudaki Korku
Gece kuşları
ışığı tel tel koparıyor pencereden Ay yapraklarından köklerine inmiş papatyaların Çöllerin kuru hışırtısını titreyen bir yılan sanki kıvrılıp kayıyor gözlerindeki tümsekten Kalbin geceyle bir gemide Kapın ya açıldı ya açılacak Duvarında her gün gelincik yaprakları toplayan resim ürkmüş, sığmıyor çerçevesine Çocukların düğün evlerinde dolaşan uykusu zambaklar topluyor yorgun dönerken bahçelerden Oysa ağaç kabuklarını dolduran nem yıldızları saçlarından gizliyor senin Her gece bir bekleyiş kırılmak üzere örtülen kapıların merdiven ayaklarıyla birleştiği yerden ürperip çekiliyor Her gece bir bekleyiş onların oyulmuş göz çukurlarını perçinliyor ayrılırken hüzünle bakacağın başucundaki resme |