Manastır Kuşçusu
zor bir nakış gibi işliyorum
liseyi ve aşkı hüzünden bir kanaviçeye Üveyikler ibibikler arıyorum kandillerle gece çullukları bana bir salgını çağrıştıran bıldırcınlar lise öğretmenlerinin dolduğu odalardan sarı asmalar ürküyor koştuğumda kim bilir kuşların öldüğünü rüzgar geçerken selviler arasından sepetime diken gülleri toplayıp annemin güzelliğine üzgün kuşlar vurduğumu benim çağlalar çaldığımı kim bilir hala nasıl süslüyor beni o yusufçuk sesleri şimdi kumruların angutların kaçıştığı çocukların mavi serçeler topladığı aile albümünden bir yüreği hızla soyunuyorum hızla soyunuyorum karanlık koynumdan liseli kitaplarımı |