Yeter mi öz ışığın kendine ?
jilet kesiğinliğinde o çiğ sözleri ?
ki kılıç ki kekre zehiri yoksa olurmuydum turuva atı gibi şehir şehir dolaşan tozlu topraklı yolda hayat adamı gök-yüzününeden düşen bin parça surat ne şansıma doğdu? nede umudum oldu ? etcil martılar gibi üşüşdü ya tepeme ? kül bağlattı yaraları ma tutmadı kabuk kanamadan çek git bilinmeyen dekleme yaşamın her dönemin de, her daim şaklattı suratıma şamarını acımasız bu hayat kimbilir öz ışığı kendi karanlığına yeter mi acep ? Kadir Haktan TÜRKELİ |