Ayrılık Şakası
Daha aşk’ın büyümedi senin,
Şimdi gidebilirsin.. Bürünüp çocukluğuna, Uzanabilirsin mesela bi kapı koluna.. Gitmeden, Yani düşmeden önce ben Kolumun ’kalıyorum’ tarafından tutmak yerine.. Ya da düştükten sonra acır, ’kal(dır)ırım’ diye yarine.. Çoktan kalmalı bir ayrılığın var senin, Gitme işte.. Yanlış anlama, Yan anlam; Kapı kolu hep soğuktu, Kollarımsa sıcak.. Sarılabilirsin, Hem de dünyalar kadar.. Geçti her şey deyip silebilirsin gözyaşlarımı, Mendil de olur çünkü o ince parmaklardan.. Dudağına sağlam bir gülümseme oturtup, Şakaydı diyebilirsin bana, Unutma.. Gülüp geçebiliriz, Gülüp gitmeyebilirsin uzaklara.. Ahmet Kastancı |