5
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1443
Okunma
“Virajı alamayan hayatların
Neresinden öper ölüm…”
Kâinatın söküklerini dikiyor
Aklı/evveller
Gökten dört zembile tutuşturuyorlar
Süslü oksijen maskelerini…
Yükte hafif hezeyanları
Pahada geniş kanatlara
Ulaştırıyorlar günlü/günsüz
Açlıklara…
Bir meleğin kanadına
Neşter atıyor Azrail kulunuz
Gökyüzünde binlerce kanat
Naftalin kanatıyor soluklar
Yüzlerce astımlıya…
Zaman tayfasına yüzlerce eziyet
Eğer sökülmeyecekse keşkeler
Avurtları günde yakmak niye
Ömür teranelerinde
Süzülmek inatlara
Kaygısızca…
Sevimsiz kuşlara/da
Ömür törpülemiştir zaman
Hayatın söküklerini cefalı
Yürek işçiler karşılar
Prese sıkılı bentleriyle
Sıkı duruşlar sergiler
Durmadan…
Şimdi!
Kanayan güllerin
Başak zamanı
Sürülen ziftlerde
Melekler soldan kanar
Sağ kör noktadır her zaman
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz