öyle uzak ki yüreğimin mevsim birikintileri düğümlenmiş eylül yağmurları gözlerimde uyuyor
açılan her gökyüzüne baş kaldırsa da çaresizlik ölü sessizliğinde bulutların saçları dokunamıyor ruhumun filizlenen hiçliğine ağlayamıyorum
ki…
birden anlamlaşıyor hayat geç kalmışlığın çırpınışlarına haddini aşan bahtsız hüzün konuyor gökyüzü merdivenlerine düşsüz nöbetlerde tek tek çıkarken uzaklığın adsızlığını hayaller dokunuyor beyaz taneli su aşklarına ve ben hep seni yaşıyorum ,ruhumun uyuyan yağmurlarıyla
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Uyuyan yağmurlar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Uyuyan yağmurlar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kusursuzdu şiirden yana
karan