DÜŞ TÜNDüştün bir kere İçime ,aklıma,kalbime Tuttum tuttum saldım sayıları Hep yakaladı kalbim seni-sobe! Düştün bir kere İçime aklıma,kalbime Dipsiz bir kuyuya düştün Hiçbir şiirle çıkaramazdım seni El vermeden elime. Düş-tün belki de Uzandıkça öteye düştün Pamuksu,beyaz,buğulu,muhteşem... Ve ruhani bir sendin Düştün belki de Kaçtın uykuların kuytusuna kim bilir! |