Kedi Düncesi
I
Öyle bir zaman geldi ki, Tükenmek hiç durmayacak zannettik... Ve hatta (asıl vahim olan), İnsanlar hiç doymayacak zannettik. Garipsemedik, şaşırmadık, gitmedik... Herkes bize yemediklerini salladı, Biz kuyruğumuzu salladık; Düşünmedik. Biz köprü altında iki kediydik Ve en son gururumuzu yedik. II Zaman öyle kibirli gitti ki, Hiçliğin durmayı zannederek tüketeceğini farkettik... Ve hatta (asıl saçma olan), İnsanlar mutlu olmayı öğrenir zannettik. Umursamadık, yadırgamadık, gülmedik... Bazıları için dünyamız çok dardı Bizse gökyüzünde yüzüyorduk hep, "Miyav" bile demedik. Biz köprü altında iki kediydik Ve en son gururumuzu yedik. |
e yani,, :)