Babamın Gözleri
Hem yalnız hem değil,
Kendine bakan gözlere aktı. Ağlamama çabasına umursamazlık nefes alışlar... Yarım kalmışlarına çamur sıvadı. Anlayabilme umuduyla Anlamama adımlar kızdı. Şevkate sığındı boşlukları, Boyanmaya uçtu sıvalı duvarları... O kardeşine uzaktan bakan bir insandı, Bahçeyi sularken gözleri geçen adama daldı. Kurulanıp göz bebekleri Abisi uzaklaşırken Islanan bitkilere baktı... Geri getiremeyeceği siyah saçları, Bir daha yaşayamayacağı çocukluğu, Elinde bahçe hortumu Yoldan geçen adama Yabancı bakışlar uzattı... O kardeşine uzaktan bakan bir insandı. Kurulanıp göz bebekleri Abisi uzaklaşırken Islanan bitkilere baktı... |