Bir rüyadan ibaret,
sanki, evet,
gözler kapalı.
Her yaşam
bir ceset.

Bana senden bahset;
hayallerin ne küçük.
Sevdiğini söylüyorsun ama
gözlerin parıltıdan yoksun.

Merdiven dayamışsın yokluğa,
İçinde bir şeylerin
yanılgısı.
Arkana bir baksan,
devasa bir yalan
yığını.

Kimi kandırıyorsun ?
Yaşıyorsun,
iyi, hoş,
ne için ?
Avucunda kocaman
bir boşluk,
görmüyor musun ?

Senin bir suçun yok.
Her savaşta ölen
her çocuk kadar
masumsun sen.
İyi ama kim suçlu ?
Sormuyorsun...

Ne çok kandırmışlar
seni.
Ne çok yanılmışsın.
Şimdi söyle bana,
aç duymayan kulaklarını,
bak görmeyen gözlerinle.
Duymuyorsun değil mi,
göremiyorsun...

Ölmek için yaşadın,
yaşarken öldün,
ölüyken yaşadın.
Nefes alman seni
bir canlı yapmaz.
En azından
insan yapmaz...

Bir rüyadan ibaret,
sanki, evet,
gözler kapalı.
Her yaşam
bir ceset.

TurhanKoç