Ruhumun Kıyılarında Vakit Aşka GebeBütün koyu karanlıkları tersine yırtarak En soylu renklerden atlas çizdim sana İhtişamlar doldurup minik avuçlarına Yoksul desenleri yüreğimle işleyerek Uçsuz bucaksız bir yaşam biçtim sana Gözlerinde dansa kaldırıp tüm kâinatı Saçlarınla donatarak bütün ormanları Bedeninde yakarak arsız yangınları Onulmaz bir düşe açarak kollarımı Tasasız bir âlemin kapılarını aç bana Köpükten kulelerimiz olsun bizim de Eski sonlardan yeni başlangıçlar kurup Yoksul serüvenlere atılalım birlikte Asil yakarılarla tutunup kadın ellerine Sobelenelim birbirimize bir menzilde Dalgalandırma gönlümün sarı denizini Ruhumun kıyılarında vakit aşka gebe Şafağa sözlenmiş gecende bırak hüznü Törpülenmiş anların kıymıkları tenimde Seni bekliyorum yar sevdanın sahilinde Kopar takvimlerden yaşanmamış günleri Yokluğunla yüzleşti nicedir asi kelimeler Götürmeden seni çok uzaklara gemiler Aşkın tohumlarını çürütmeden gelgitler Bitir hoyrat bekleyişlerimi gönlüme gel Selahattin Yetgin |