YEŞİL GÖZLER ÇİÇEĞİ
üç gece üç gündüz gibi geçti ömrümden üç sene
çivi di kasrın kurnalarında yüzdürdüğüm bronz gemilerim çıktılar aşkın o derin yeşil gözler seferine; ve yeniden doğdu şiirin yüzünde o hükümsüz kimliğım... Ye yeniden şekillendi şerbetini susamışçasına içtiğimiz yaşam! en savruk en heder yanımla yanındayım hicazkar günlerin ardından, haber saldım türküler söylemesi için ağustos böceğine; tut ki sevinç içre bir avuç ağlasam! -ey can ne gelır elden? nâçar düşmüş kalbimle paylaş kalbini sonsuz bir şehir olmak istiyorsa bir kasaba! |