POEMİAS KAZANTAÖlüm ile yaşam arasında kalır can... Yağmur ile kar arasında ateş... Ne saadetler yaşlanır. Ne de genç kalır içimdeki keder. Hançer mi ip mi diye sorulduğunda idam mahkûmuna... İnfaz olacaksa eğer Ölüm var ya sonunda ne fark eder? Her yerim doğu. Kaybolan yönlerimde aradım sesini.. Bir tarafım kan... Ve pişmanlık yükümdür omuzlarıma düşen Acıları kemiklerimi kıran.. Sabır bir tarafım Sabahı karanlıklarla karşılayan Aydınlığı ruhumda boğan Aç toprağı doyuran Bu elbise sıyrılır bir gün üzerimden Rüya ile gerçek arasında kalır hayallerim Ateş ile buz arasında Mermer gibi sağlam yüreğim Ve mermer kadar duygulu Savaş ile barış çağırır gençliğimi Zaman çekiliyorken damarlarımdan Sen ne zaman bana kalacaksın Ne zaman kapımı çalacaksın Ne zaman ellerin uzanacak yönlerime Ne zaman kavuşacağım türkülerime Toprak ile su Domatesle beyaz peynir Yeşil soğan ve tuz Sıcak ekmek ile tereyağı… Ya ben su koyuveriyorum işte… Bi türlü frankistanlı şiir yazamayacağım bu gidişle.. Yoo ben felaket açım. Sabah kahvaltısı yapamadım.. Gözlerimin önünde raks ediyor yumurtalar rafadan rafadan Zeytinler dil çıkarıp zıplıyor Çay … Bir bardak demli çay… İnce belli bardakta parmak izlerim. Vay babam vay vay ! |
Çay …
Bir bardak demli çay…
İnce belli bardakta parmak izlerim.
Vay babam vay vay !
Memleketi hatırladım şu gurbet elde....selamlarımla