SİYAH GÜL GİBİ
En afillisinden,koyusundan mor bir geceydi
Kirpiğinin,zülüfünün teline tutundum Lal oldum bir tek sana sustum Bekledim,gözlerim ölü serçeydi serseri geceydi sol yanımdan Mor,beyaz çiçeklerini savruldu, ,darmadağın Gecenin kör sağır,hissiz ellerinde boğuldum En son siyah gül misali mağrur Kırlangıç soğuklarının ,çiği düşmüş gözlerinde Son gidişindi Yadına düşürdün,yasına düşdüm Kırlangıç ömrünü altı ayda yaşar Sıcakları beklerken belki saçlarımı ölüm okşar ,yüreğimin narında Kırlangıç ömründe ecelle pazarlığa düştüm Sehpanın üzerinde,anne emeğinde Nakışlı patiskada şiirlerim küskün Kalem beyaz sayfalarda, illede sen dilinde Pıtırağım ,bağrımdaki dikenim Canıma batsanda,kanıma girsende Ben seni ruhuma ,hapsettim Siyah gül gibi asil akarken inci yaşlarım içime Ya gelmelisin ya da ben öldüm Mayıs 2012 Mine Çakmak K |
gönül sesinizi duygulu şiirinizi okumak çok güzeldi efendim.En
içten saygı ve selamlarımla kutluyorum esenlikler diliyorum..