EYLEDİN
Gönül dur diyeli seneler oldu
Duymadın durmadın kâr mı eyledin Çiçek açacaktın domurken soldun Yeşermez bağların kır mı eyledin Yersiz zamansızdı gördüğün düşler Ben aczi yaşarım o sevda düşler Olmazlar yaralar içeri işler Bir gün yoklarımı var mı eyledin Ölümü gözlersin vade dolmadı Baktın ileriye ümit kalmadı Bağırdın çağırdın gelen olmadı Şimdi sessizliği yar mı eyledin Girdiğin serapta beni de boğdun Son deyip yürürken yeniden doğdun Şimşeksiz bulutsuz gürledin yağdın Saklandın nerdesin ar mı eyledin Dar ettin dünyayı dertli başıma Yağ diye zehiri kattın aşıma Ağlaya ağlaya geldim yaşıma Sis kaplı gözlerim kör mü eyledin Olura olmaza açtın halımı Çıkmazlara sürdün çıkar yolumu Dizlerim tutmazken kırdın kolumu Mezarı bahçeli yer mi eyledin Bir Kalender idim kedere gama Döküldü tutmuyor sevdan bin yama Sen çalıp oynarken sürdün idama Yanan yüreğime kar mı eyledin 16. 05. 2012 Haşim Kalender |
şiirlerini hayranlıkla okuyorum hepsine yorum yazamasam da
gönül dolusu saygılar efendim