Kime Gül VersemKime bir gül versem Dikeni elimde buldum Çektiğim acıyı çileyi Dünden unuttum Mendil oldum gözü yaşlıya Ağlamayı bilemedim Aman diyene yetiştim Dert ile derman pişirdim Anladım ki bütün ömrümü Boşu boşuna El alem için geçirdim Binip sırtıma gezdiler Yeter artık demediler Bir verip bin istediler Yediler beni bitirdiler Doymak nedir bilmediler Acımadan yüzdüler Davul edip gezdiler Vura vura dövdüler Hem dövdüler hem sövdüler Utanmayı bilmediler Anladım ki Dünya’da düzen böyle Gör ki başa neler gele Tanrı’dan dileğim Kulunu kula Muhtaç eyleme İşi biten atıyor Götürüp beni satıyor Kadir kıymet bilinmiyor Hatır gönül sayılmıyor Saygıyı bildim sevilmedim Sadık oldum ihanet gördüm Kırılsam gücensem Elden ne gelir Kendim ettim kendim buldum Sözlerim kulakta küpe Dinleyene nasihat olsun İstemem ardımdan övgü Bırakın ruhum huzur bulsun |
Bu dünyada olmazsa öbür dünyada kazanırsın.
Vicdanın rahatsa gerisini boşver.
Yalan dünya kime kalmış.
Güzel bir şiirdi gönlüne sağlık abi.
Saygılar