GERÇEK
Bir sözle kim tanır ki, şu yalancı dünyayı
Boşa âlim kesilen, bir yanı kalır cahil Taşımakla yükümlü, paslı kırık künyeyi Dalgayla boğuşana, kara görünmez adil Gölgeye sinen yürek, nerden bilir çölleri? Boynu bükük cümleyle, yorar tüm şuh dilleri Mecnunum der ağlatır, bütün gonca gülleri Düşünü kusur sayan, serap görünmez adil Yeller hafif bilinir taş ağırdır yerinde Yiğitse alenidir elbet alın terinde Dönüşü tezden olur, hilenin seferinde Heybesi boş olana, yollar görünmez adil Gerçeğin tek şahidi ağızda tatlı dilin Züğürttün çenesine, vuran servetin malın Şaşırma budur senin, rahat ve ferah halın Laf kazanında emek, fazla görülmez adil Katiyen İnsan demem, insanı dışlayana Kalemim çok keskindir günahı işleyene Yüreğim hakka secde, hak deyip başlayana Zaralı gerçeği der, neden görülmez adil FOTO.YUSUF KORKMAZ/ KIZILKALE...EMEĞİNE SAGLIK |
Seher vakti iki satır mısra yazandır şaiir dediğin
Zamansız gelen misafir gibidir ilham dediğin
Saz olur, mızrap olur türkü olur şiir dediğin
Teşekkürler şair dost.....................................