Birikiyor kadın, esmerşiir bağışlayan olsaydı, kalbini asla toprağa bırakmazdı şair. sen yalnızca onun düşündeki bir tür şeysin hiçbir şeysin belki de, yüzündeki anlam kaybolduğunda... nereden geldikleri biliniyor onların fakat nereye gittikleri nereye gidecekleri belli değil bir yukarı bir aşağı gidip geliyor kan bağı yok şiir bağışlayan olsaydı, boşlukta durmazdı, kavşağında olayların senin için bir daha, bir daha kaybetmezdi o durduğu yeri yalnız senin için, ey kadın, şaşkın ve kayıp birer birer, yanyana öldükleri biliniyor onların ölüp ölüp diriliyor dönüyordu çoktan bir yukarı bir aşağı gidip geliyor tükenir, iz bırakmadan mayıs 2012 istanbul zekiçelik Konuşacak hiçbir şeyim vardı, onu da dün gece yitirdim. |
"şiir bağışlayan olsaydı,
kalbini asla toprağa bırakmazdı şair."
Çok çok güzeldi...