)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-450-)(-)(-)(
************************************************************************
Benim Bahçemde yetişmiş bir fidan iken Baltayla kestiler dalımı benim Ancak beni anlar bu derdi çeken Herkes anlayamaz halimi benim Ektiğimi biçmek nasip olmadı Kanatlanıp uçmak nasip olmadı Filizlenip açmak nasip olmadı Koparıp aldılar gülümü benim Yıllardır yavrumun yanında yoktum Ağladım sızladım boynumu büktüm Epeyce dayandım sonunda çöktüm Kırk yerden kırdılar belimi benim Eloğlu konuşur ileri geri Bilmez ateş yakar düştüğü yeri Şefik şair idi oldu serseri Felek lal eyledi dilimi benim ***************** Sefil Şefik ***************** 1938 yılında Artvin İlinin, Şavşat İlçesi’nin, Sihizir (şimdiki adı Kayadibi) köyünde doğdu. Asıl adı Şefik Özarslan’dır. İlkokulu köyünde okudu. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıklar ve bazı yaşlı insanları dinleyerek kendini geliştirdi. İlkokul yıllarından itibaren şiir yazan Özarslan’ın, çocukluğu ve ilk gençliği köyünde geçti. Bu süre içinde yörede anlatılan birçok halk hikayesi ve türküsünü öğrendi. Askerden sonra 12 yıl kadar Murgul’da serbest ticaretle uğraştı. Bu dönemde tanıştığı birçok aşıkla dostluk kurdu ve zamanla kendini geliştirdi. 1973 yılında Almanya’ya giden Özarslan, gurbet ve ayrılığa ilişkin duygularını da şiirlerinde dile getirdi. 1988 yılında ise yeniden Türkiye’ye dönerek ailesinin Ankara’ya yerleşti. ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-450-)(-)(-)( Bir sevdadır geldi bu garip başa Bağladı kollarım, elimi benim Gelmez di böyle şey hayale düşe Öyle bir yaktı ki solumu benim Görmediğim anlar hayalin kurdum Resimlerin öptüm, yüzüme sürdüm O,Leyla peşinde koşturdum durdum Çöllere düşürdü yolumu benim Ne etsen bilirim değişmez yazı Dinmedi bir türlü gönlümde sızı Sanki deli poyraz ayırdı bizi Hep soğuk estirdi yelimi benim Bir kere sarmadı yürekten candan Onun hali ise beterdi benden Teselli aradım oysa ben ondan Silmedi gözümde selimi benim Nasılmış bilmedim sevdanın demi Hiç kurumadı ki gözümün nemi Sevda ateşiyle yakıp sinemi Genç yaşımda büktü belimi benim Kendim varam dedim nesip olmadı Ne yazık zamanım çilem dolmadı Özlem çiçekleri koku salmadı Gurbete çevirdi İl’imi benim Artık daha fazla yanmasın diye Lüzumsuz sevdaya kanmasın diye Türküyle yad edip anmasın diye Koparttı sazım da telimi benim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Ne yazık zamanım çilem dolmadı
Özlem çiçekleri koku salmadı
Gurbete çevirdi İl’imi benim
Artık daha fazla yanmasın diye
Lüzumsuz sevdaya kanmasın diye
Türküyle yad edip anmasın diye
Koparttı sazım da telimi benim
bu güzel dizeleri kaçırdım biliyorum
geçte olsa okudum ya saygımlasınız usta
herdaim