Kimse senin gibi terkedemeyecek beni.
Çekip gidemeyecek,
Hiç beklemediğim bir zamanda..
Şaşırmayacağım, daha az canım acıyacak ya da..
Ayrılığa hazırlıklı olacağım artık,
Deprem için alınan önlemler gibi,
Yapılan tatbikatlar,
Hazırlanan yardım çantaları ve benzeri..
Senden sonra,
Giden kim olursa olsun;
Alışacağım vedalara..

İlk başta gözlerim alışacak mesela;
Kalansam,
Bir daha ağlamayacağım gidenin ardından..
En azından sudan ucuza dökmeyeceğim gözyaşlarımı,
Yalnızlık;
Taşan bir nehir gibi boşa ıslatmayacak yanaklarımı.
Olur ya..
Bir ihtimal ağlamaya yeltenirsem,
Yaparsam bu aptallığı,
Başımı dayayacağım bir omuz aramayacağım.
Sırtımı dönüp beton kalabalıklara,
Çekilip bir köşeye tek başıma,
Sessizce söyleyeceğim gözüme toz kaçtı yalanını..
Uzun sürmeyecek,
Sabaha kalmadan kuruyacak ıslanan yastığım..

Kimseye "gitme, dur, kal" da demeyeceğim,
Gurur meselesi,
Yalvarmayacağım işte..
Kurbanlık koyunlar gibi razı olacağım mutlak sonuma.
Hiçkimsenin haberi dahi olmayacak,
Sessizce öleceğim
Çektiğim acı yüzünden bağırmayacağım asla..

Bir daha şiir yazmayacağım gidene,
Giden gittiğiyle kalacak..
Kalemimim hiç kıpırdamayacak yerinden,
Yoklukta açtığım her sayfa boş kalacak..
Senden sonra kimseyi senin gibi sevemeyeceğim de,
Boş kalacak yüreğim..
Hiçbir aşk,
Hiçbir ayrılık,
Umrumda olmayacak bundan sonra,
Senden sonra..

Gözlerim..
Herkeste seni görmek isteyecek,
Farkına varır varmaz kapatacağım göz kapaklarımı..
Kalışlarım..
Herkes sana benzemeye çalışacak giderken.
Merak etme,
Kimse senin gibi terkedemeyecek beni..
Asla izin vermeyecek çünkü buna,
Hafızama kazıdığın veda cümleleri..

Ahmet Kastancı