//…Çoğul bir yaşanmışlık ağrısı unutmaya çalıştığım
Ve sensiz düşlerin o aşk vadisinde kendimde yitikliğim…//


Senli bir konsermiş yaşamak
İçli bir şarkıya tutunup haykırarak ağlamak
Ne zor bilmezsin!
Mektup beklemek senden
Aşkın o mor boyalı hücrelerinde
Kavuşmasız çöllerin seraplarında
Yine sensizlikte kaybolmak!


//…Seni düşündükçe rep yapar bedenimde çocuklar,
Ömrümün hicran parklarında üşüyor illegal âşıklar…//


Güneşi doğuruyor bir kadın,
Göğüslerini emzirirken analar anılara
Çığlıklar bastırıyorum özlemli göğsüme
Avuçlarımda yağmur çığlığı
Sevmenin çağı çoktan geçmiş ah
Asmalardan şimdi unutuluş damlıyor!


//…Dilsiz rahmet aşk gökyüzümde, çarklarda hüzün
Dalda yaprak üşüyor, dirençsiz gönlümüz üzgün…//


Dili geçmiş zamanın nabzında çoğalırken vahşet
Kara derili çocukları almıyorlar parklara
Arenada savaş çığırtkanları mahcup
Beyazı aktan ayıramadık asırlarca
S/aklı öfkelerimizin rahminde ölüm saklandı
Kan oldu ellerimiz, kin koktuk
Sahipsiz mezarlıklara çok ölüyü gömdük!


//…Kıyam/et bildirileri büyür dudakta, gülücük açmış toprakta
Bedeli ayrılıkla ödenmiş aşklar değiş tokuş ediliyor yatakta…//

Mum sessizce akıyor, kendi derinliğine sığmıyor
Yosun küsmüş denizine, ölü kuşlar mavide yüzüyor
Ertelenmiş sevinçlerin küfesinde hüzzam çiçekler
Tersine çizilmiş mor coğrafyada üşüyor aşk
Sevinç küflü bir ekmek artığı ah!
Soğuktan üşümüş avuçlarımı ısıtmıyor artık aşklar

Selahattin Yetgin