RENKLERE HAYAT VER
Rengi kaçmış Münzevi bir bahar bıraktın, geçmişten kalan.
Soluk mavi bir gökyüzü boyuyor gözlerimi. Ela’ya çalan bir çift göz, göz kırpıyor. Duysam... Duyabilsem, solmaya yüz tutmuş güllerin, Ayrılığı anlatan sarısını dinlerdim. Siyah bir yol ama ne siyah... Tüm anlamlar kızıla dönüşüyor. Gören evrim geçirdi sanıyor. Kırmızıya benzeyen bir titreme kaplıyor bedenimi. Düşünemiyorum yeşil’e hayat verdiğimi. Hem gidişinle öldürdüğün bütün renkler, Nasıl olur da olmadığın her yerde hayat bulur... Emre DANABAŞ |