1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1207
Okunma
Ne kötüdür insanın gözleri varken görmemesi,
Duyması,bilmesi gerekenleri dinlememesi!
Gerçekten kendi mi seçmişti yalnızlığı?
Yoksa etrafındakiler mi itmişti?..
Bir insan sessizliğinde böyle boğulmayı,
Hiç tercih eder miydi?..
Gücüne hırsına öfkesine,kinine...
Nasıl böyle yenik düşebilirdi ki?!
Hiç mi bilmiyordu neyi arzu ettiğini?!
Hiç mi düşünmedi ona sadakatle bağlı kişiyi.
Sevdiğini kaybetmesi mi gerekirdi?
Yoksa şimdiye kadar hiç mi sevmedi!
Ne kötüdür ki insanın gözleri varken görmemesi,
Onu böyle seveni bile bile ölüme itmesi!
Bir insan bilmiyorsa zaten ne istediğini,
Ne sevmeyi öğenmiştir nede sevilmeyi!
MELEKARSLAN
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz