DÜNBir bakacaktı dün’e, belki alışacaktı yeni gün’e. Leylakların gidişini düşünüp Menekşe’ye iyi bakacaktı. Rüzgar yönsüz esmişti, acı dünü çoktan geçmişti. Birde baktı; yaşam çoktan hasadını biçmişti. Döndü, belki yarın yeni bir gündü. Ama onca uzun yılların acısı bu gündü. Desene tüm ihanet geriye döndü. |