UMUTLARIM D/ÜŞÜYOR
Terk edilmiş hücremde k/üflenmişim yıllarca
Hapsetmişim kalbimin köşesine duygularımı Bir esaret ki çok z/amansız Amansızca kaçırıyor en güzel uykularımı. Gecenin gizemi çökünce gönül evime İşkenceye dönüştürür tuz çürütür yaralarımı Sabaha dek bitiremez merhametsiz celladım Uzattıkça uzatır bitirmez sorgularımı. Gün batımına doğru irkilirim ansızın Siluetler dolaşır sokağımda belirsiz, Umutlarım d/üşüyor terk ediyor mevsimlerim Kışa çeviriyor yazım/ı solduruyor baharımı. .imcinitas02052012mamakşirintepe. |