İstanbul kadınımbir martının kanatlarında saklı gülüşün heyecanlandıran kalbime çiçekler açtıran İstanbul güzel kadın, yine buluştuk kirletirken bizler tenini arka bahçene girdim İstanbul tüm söküklerini dikmek için yaralarını sarmak için çiçeklerindeki böcekler kalsın otlar, sarmaşıklar hepsi kalsın Orhan velinin İstanbul’u gibi sevdim seni ah İstanbul, kadınım benimle yürür müsün? hadi ver elini. |