ANNEM SANA BU MEKTUPmevsimsiz yağmur damlarında derlediğim hecelerden sana bir mektup yazmak geldi içimden hasretin yandiği özlemlerin kül olduğu ateş’ten örülmüş yüreğimin sayfalarına döktüm acılarını sızılarını en derinlerimi kanata kanata feryadımın kulağımda inlediğini seni her andığımda dilimin tutulduğunu nefesimin düğümlendiğini başka nasil anlata bilirdim ki söylesene anne ? kaç kez davet ettim dualarla güneşim olmanı sabahlarıma gecelerime yıldzm olmanı yarınımın aydinlığı olmanı diledim dualarimla hep yanlız kaldım sönük kentlerin sırtımı dayadığım her duvar milledi,sırtımı hançerledi deşe deşe her yanımı canım acıyor gözlerimi kapadığımm her an seni bekledim hayalimde gittinse düşlerime gelirsin diye hep beklerdim gecelerin sonunu,yine gelmedin düşlerime beklemekten yoruldum birak gelmeyeceksen ben geleyim ellerini öpmeye avuçlarına bıraktım tüm sevdalarımı ağladığımı yastığımın ıslaklığını görünce anlardım yanaklarım tuz basılmıs yara gibi yankısıyla hıçkırıklarimla uyandığı mı anlardım çünkü düşlerimin ağladığını görmezdim sabahlarım yetim gecelerim özksüz uçsuz bucaksız zifiri karanlığa gömülmüş sensiz dünyam da kaybolurdum ben bende kalınca umutlarım kayıp gidiyor avuçlarımda hayallsiz kaldığımı başka nasil anlata bilirdimki söylesene anne anılar yanıyor kirbit caktılar bende ne varsa yakıyorlar haberin varmı rüzgarlar fısıldadımı anlattılarmı ateş olup yılları yolları dağları yakacağım bir asi rüzgar olup sana olan hasrete ne varsa savuracağım mevsimlere acıya dair ne varsa silmek isterdim bu yürek yangını sönmüyor acilar dinmiyor kovsamda kapımda yokluk gitmiyor yoksulum sana yoksulum sana doyamadım ekmek kokulum sana dayanacak gücüm kalmadi kırıldım yıkıldım yokluğunla param parçayım yoruldum yaşamaktan bıltımm ya artık her gün ölmekten dertlerle kederlerle yoruldum yoğrulmakatan başka nasıl anlatacaktım su yalan dünyanın kahbeligini söylesene anne !!! |
Bütün bunlara rağmen hala kadınlara yapılan bu haksızlıklara bir anlam veremiyorum.Biz nasıl bir insanız ki.?