ZAMAN İÇİNDE
Gök uzak, yer uykuda...
Yalnız değilim ama; Bir açık pencereden Ay doluyor odama! İçim, odam gibi loş, Ürperiyor geceden... Şurada yatağım boş, Burada uykusuz ben. Gök uzak, yer uykuda... Engin mesafelerle Ay giriyor buluta... Sesler hatırlatıyor Bana uzak-yakını... Durdurmak istiyorum Saatin tik takını. Sen yok... Mesafe silik... Odamda iki kardeş Bakıyor birbirine, Birisi can veriyor Öbürünün yerine... Odamda iki kardeş, Biri dün... Biri yarın... Odamda iki kardeş: Biri dün, biri yarın... Ve ben aralarında Bir köprüyüm onların! ... |