BANA GEREK DEĞİLSİN!
Senin canın sağ olsun, güle, güle git gülüm,
Hiçbir zaman kırmadın, diyemem ki ol beter! Diliyorum Tanrı’dan, sana geç gelsin ölüm, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Çiçek ol baharlarda, seninle kır süslensin, Bütün kuşlar toplanıp, hepsi sana seslensin, Yüreğin aşkla çarpsın, sevda ile beslensin, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Savrul mavi bulutla, oralardan oraya, Zamanla ıslat beni, em ol tende yaraya, Bilirsin huri oldun, gönlümde ki! Saraya, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Arada bir ırmaklaş, karış engin denize, Rüzgârlarla kucaklaş, dalgalar vursun yüze, Yakala mutluluğu, zeval gelmesin öze, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Karanlık gecelere, ışık yaksın gözlerin, Israrla aranan ol, sevgi eksin sözlerin, Üşütmesin ayazlar, bahar olsun güzlerin, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Okşasın saçlarını, serin seher yelleri, Dağılsın dört bir yana, zülfün ipek telleri, Ellerinden düşmesin, aşkın kızıl gülleri, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Güneş izin almadan, asla sökmez şafaklar, Önünde eğilirler, gün başlarken âfaklar, Bütün güzel melekler, seni bağrında saklar, Bana gerek değilsin, içimdeki sen yeter! Ali KILIÇ-OSMANİYE |
başlı başına bir şiir
gerçekten sitem rüzgarları mısrlarla yüreklere esiyor esintiler bırakıyor
hece şiirinin hakkını veren güçlü kaleme tebrikler teşekkürler selamlar