Sevgiler güzeldi, gizem doluydu,
Bu gün yaşanılan aşklar aleni.
Titreyen dudaklar, çiçek balıydı,
Eski sevdalardan, eser kalmamış,

Beyin bölük pörçük, kalpler parçalı,
Bakışlar şehevi, ruhlar yalpalı,
Temelden sarsılmış, mukaddes yapı,
O kutlu damlardan, eser kalmamış.

Yanaklar pembeydi, yürekler ürkek,
Diller tutulurdu, çok zaman peltek,
Sorumluluk vardı, ağırdı şelek,
Kaybolan dünlerden, eser kalmamış.

Sarı yapraklara, mektup yazardık,
Geç gelen cevaba, çokça kızardık,
Bizler sevgimizi döşe yazardık.
Yazık ki! Bunlardan, eser kalmamış.

Aşikâr değildi, yaşanılanlar,
Volkanlar gibiydi, damarda kanlar,
Özlemle beklerdi, aşığı canlar,
Sabırdan, sebattan, eser kalmamış.

Renkliydi hayaller, tatlıydı düşler,
Konuşmak edepli, şıktı gülüşler,
Mutlu yuvalarda, sıcaktı kışlar,
Şimdi o demlerden, eser kalmamış.

Daldan dala konma, riya çoğalmış,
Aldatmak olağan, hem de doğalmış,
Sevdalanmak suçmuş, aşklar yalanmış,
Arzu’dan, Kamber’den, eser kalmamış.
Ali KILIÇ/OSMANİYE