Beş Kala
Ay uykusunda sayıklar seni
Pırıl pırıl yansırken tenin rıhtım kanatlı denizlere Ama sahte ölüm çocukları doğuyor geceden Gök pusuna bulayacak gözlerimi Sesimi rüzgârına boğduracak Ancak kurşun geçer yüreğimden Tenin yüzüyor ve yüzecek daha Çünkü bilmediğim bir saygınlıkla dokuyorum yüreğini Ay paramparça düşüyor suya Alacakaranlığı bölerek ikiye sıyrılıyor yaşamdan Betonlaşan yağmurlara tutuluyor sevdam Sis çöküyor iliklerine anarşist yüreğin Bedeninde tel örgülerin acı büzgüleri Od düşüyor gönlüme Uzun ince parmaklarından gecenin Beş kala ölüme |