HAyaT
dupduru bir hayat akıyordu gözlerıme
sarp dağların arkasındaydı sevınçlerim çıplaklığına ürkmuştu halim tavrım bu şehrin sessiz ve yalnız insanların arasına karışmış kendı gölgemı arar olmuş benliğim kişilik çatışmasında savrulmuş insanlarla dolu kalabalık rolundeki caddeler, sokaklar ne kadarda aldatıcı ve kimliksiz hiç bu kadar yabancı hiç bu kadar şaşırtıcı gelmemişti bu şehir tanıdığım gözler,yüzler birbirinin aynı kuru sözler kimi suskun bakışlarda çaresizlik var kimisinde günü geçirme telaşı ve kimisinde yaşamın ağır bilekliğini takmış bıkkın bedenler.. yaşamak öle yormuşki,öyle avcuna almışki hiçliği sevgi hayal,sevgi gereksiz bir özne olmuş hayat mucadelesınde askıda kalmış yüreklerde bırakıp gidesim geliyor kendımı bilindik bir dostumun sıcak temennılerınde ya da yaşam kokan ekmek sırasında otobüsü kaçırmış sinirli bir tebessümde uykusundan uyanmış bir bebeğin mahmurluğunda sevınçlerımı eşit olarak dağıtıp bırakıp gitmek..[/kalin ] |
hiç bu kadar şaşırtıcı gelmemişti bu şehir
tanıdığım gözler,yüzler
birbirinin aynı kuru sözler
kimi suskun bakışlarda çaresizlik var
kimisinde günü geçirme telaşı
Kutlarım bu güzel çalışmanızı
ve başarılar dilerim
sevgiyle ve şiirle kalın