Aşkın Tuhaf Kimyası
Bahar yanaklarımı okşadı
Şafak kızıllığında Usulca Kelebeğin tül kanadına gizlenmiş En uysal haliyle İnsan misâli Kalk hadi dedi -Uyandım- Gönül bahçemin çiçekleri açtı -Hüzünler size elveda- Sevdamı iğde kokuları ile süsledim Biraz da limon çiçeği ekledim üstüne Bir tutam da aşk serptim Gelin ettim kınalı ellerimle Allı turnamın kanatlarına hasret düğümüyle bağladım Selâmımı söyledim Uğurladım yâre -Almadın mı can özüm- İmbat yeli de esmedi mi Deniz kokumu saklamıştım İçine çekmedin mi özlemimi sevgili -Hâlâ derin uykularda mısın iki gözüm- Dalgalar çok hırçın Aşk vuruyor kıyılarına Yakamozlar kırıldı Hayallerin ıslak ve üşüyor Farkında değil misin sevgili Denizlere yol almaya çalışırken Deryalarda mı boğuldun a yârim Bak elimde camdan kalbim Ha kırıldın ha kırılacaksın -Ah dedikçe hüzünlere müptelâ kalemim- Aşkın sihri çözülüyor Esmer gecelerde yüreğim Bu baharda birbirimize geç kaldık Zamana yenildik sevgili Deniz ve ateş Yaman sevda Aşk Ne tuhaf kimya DENİZ_DERYA35 |